Three poems in Esperanto I wish I had made but did not

I've been too focused on French lately, that I've forgot(en) I'm learning Esperanto, too. Fortunately, my friend/language partner is still up to it. He's just made three poems, much to my envy.

With his permission, since he is blog-less, I am reposting all three. Comment away, amikoj. (As you can see, I did not even have the patience to write this introduction in la lingvo.)



mi supozis ke ĝi estis vi
starante trans la fervojo
sed ĝi estintus nebulo nur
estintus fumo nur
estintus mia penso nur
estintus io pli
trajnoj faras ankoraŭ
nebulo sternas ankoraŭ en la funga cielo
fumon spiratas ankoraŭ, pulmo al pulmo
pensojn pensatas ankoraŭ


la dioj
la dioj marŝintis ekster de aĵoj jam
ni estas iliaj piedoj kaj manoj, okuloj kaj nazoj
Mi, mi ĝuas estanta la lipa angulo de unu dioj
kaj la pubvilaro de alia

mia poŝtelefono
Mi preterlasis mian poŝtelefonon ree
sur la tablo?
sub la seĝoj?
ĉu vi povus alvokas min? rrrring rrrring!!!
ahh, tio bonfartigas min.